Door: Sarah

In antwoord op <a href="https://www.marysjabbens.nl/blog/mag-je-boos-zijn-op-het-kind-dat-jou-niet-wil-zien/#comment-69947">Maarten</a>. Lees net uw bericht in tranen, ik leef zo met u mee. Het is niet te bevatten hoe het een mens kapot kan maken. Hopelijk bent u ondanks alles overeind gebleven, dat u een goed hart hebt om zoveel moed op te brengen om een band met uw kinderen te houden, waar elk liefhebbend ouder recht op heeft. Dat het u wordt ontnomen, het is onmenselijk wreed. Ik weet het helaas ook maar al te goed. U heeft niets dan het goede gedaan, dat kan uw ex niet en nooit over zichzelf zeggen, net als mijn ex, ze moeten zich kapot schamen. Het is een hel, de moedeloosheid en ondraaglijk. Hoe kan een ander zo genieten van het leed van een ander. Ik heb m'n dochter straks bijna een jaar niet meer, gewoon overboord gegooid als liefhebbende moeder. En m'n ex lacht is z'n vuistje. Er is geen minuut dat ik , vooral omdat ik progressief ziek ben, niet in gedachten bij m'n kind ben. Het is mensonterend wreed. Ik hoop dat u de kracht heeft om door te gaan en dat uw kinderen op een dag zullen inzien hoeveel u heeft doorstaan en gedaan om een vader voor ze te zijn. Heel veel goeds voor u...